Organist:         Rocus van der Heuvel
Voorg:             A.A.A.E.A. Voerman VDM
                        G.A. Voerman – van Haselen


Aan de vlam van de Paaskaars worden de lichten op tafel aangestoken

Voorbereiding:
De gemeente gaat staan als het bruidspaar binnenkomt uit de Pieternellekapel (links) en de muziek stopt, en gaat weer zitten als het bruidspaar eenmaal zit.

Woorden van welkom

Lieve mensen,
Wij zijn hier vanmiddag bijeengekomen om Gods zegen te vragen op het huwelijk dat Parel en René zojuist in Amsterdam op hun eigen boot heben gesloten.
Wees welkom, Parel, in deze kerk, die vanaf je jeugd een geestelijke thuishaven geweest is, en dat zal blijven, zolang als je maar wenst.
Wees welkom in de naam van de Waalse gemeente waar je lid van bent.
Een hartelijk welkom ook voor René in dit gebouw, waarvan de apostel Petrus de patroon is.
Je hebt het een en ander met hem gemeen.
Net als hij ben je eigenaar van een echt schip, dat op een binnenzee in de vaart is geweest.
Ook jij tracht mensen te vissen met dien verstande, dat jij ze van een zorgeloze avond wilt laten genieten, terwijl Petrus ze voor altijd van hun angsten en noden wil bevrijden.
En tenslotte zijn jullie beiden Poortmannen.

Wees welkom in de naam van Petrus, de poortwachter van daarBoven, die de deuren van dit voorportaal van de hemel hier gaarne voor je opent.

Een welkom natuurlijk ook voor alle familieleden en vrienden en vriendinnen., misschien niet allemaal even vertrouwd als wij met kerkelijke plechtigheden.
In elk geval wordt u hier met open armen ontvangen, want zonder u zouden we de dubbele vreugd niet smaken, die uw aanwezigheid aanbrengt.

Volgens een oud spreekwoord mengen de goden in iedere beker vreugde een druppel alsem. Ik herinner daaraan omdat er ook afwezigen zijn.
In persoon zijn ze hier niet, maar velen van hen zijn er toch, omdat ze met ons verbonden zijn in de geest, door hun betrokkenheid bij dit gebeuren hier.

Bovenal denken wij vandaag echter aan iemand, wiens aanwezigheid zeer node gemist wordt.
Wat jammer toch, dat René’s vader het huwelijk van zijn zoon niet meer heeft mogen beleven.
Tot zijn gedachtenis ontsteken wij nu een vlammetje  aan het licht dat afkomstig is van de Paaskaars, het symbool van de overwinning op de dood.
Ook namens mijn vrouw en mijzelf: allemaal welkom dus!

Ik mag het u aanzeggen, maar de woorden die ik uitspreek zijn eigenlijk niet mijn woorden!
Ze komen van Jezus, en zijn aan Gods Heilige Geest ontsproten, en ik zeg na wat ik van anderen gehoord heb.

Ik ben als het ware de echo van een stem, die hier al eeuwen geklonken heeft.

Sinds de Reformatie is deze kerk een geestelijk tehuis geweest voor vluchtelingen uit Wallonië en later uit Frankrijk, die om hun overtuigingen vervolgd werden.
Vandaar dat we hier nog steeds Frans spreken in onze diensten, ook ten behoeve van hedendaagse vluchtelingen uit Franstalige gebieden in Afrika.

Maar vanmiddag is er geen woord Frans bij. Op één uitzondering na: de voornaam van de bruidegom. Als je René heet moet je welhaast naar de Waalse Gemeente om kerkelijk te trouwen. Maar wees gerust: in deze dienst spreekt de Heer Nederlands.
In die taal begroet ik u, vrolijk wuivend naar het bruidspaar en naar iedereen, de organist inbegrepen, en ik zeg na wat mij voorgezegd is:

Genade zij U, barmhartigheid en vrede, in de Naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.
Amen

Ja, Wij zijn hier aanwezig in de Naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest.
Amen

Onze hulp is in de Naam van de Heer
die hemel en aarde gemaakt heeft.

We zingen een lied, dat niet zomaar een lied is, maar een loflied. 
Dit is de dag die de Heer heeft gemaakt en gegeven... Daarom willen we Hem danken en loven, en zijn we blij dat we leven...

Vanwege auteursrechten mag dit lied hier niet meer staan, maar het is te vinden in het nieuwe Liedboek als Lied 632
 
Lat en we de Heer aanroepen om ontferming met de nood van deze wereld, 
En laten wij Zijn Naam prijzen,
want Zijn barmhartigheid heeft geen einde.

Kyrië en Gloria



Gebed 
Lieve God, wij danken U voor Uw goedheid en trouw.
Wij danken U dat U Parel en René voor elkaar hebt gemaakt en bewaard.
Nu zij hier zijn om Uw zegen te vragen over hun verbond met elkaar, willen wij U vragen Zelf deel van dat verbond uit te maken, zodat ze niet alleen elkaar hebben om op terug te vallen,  maar ook U.
Door Jezus Christus onze Heer.  
Gem.: Amen.

Dienst van het Woord

Eerste lezing  Hooglied 8: 6 – 7 
6. Draag mij als een zegel op je hart, als een zegel aan je arm: want de liefde is sterk als de dood, met de onverbiddelijkheid van het dodenrijk sluit zij ieder ander buiten.
Haar vonken zijn bliksemschichten, vlammen van de HEER.
7. Geen stortvloed van water kan de liefde blussen, geen rivier spoelt haar weg.
Al bood iemand alles wat hij bezit voor de liefde, men zou hem met verachting afwijzen.

Ton kondigt dit lied aan. Een lied over de kerk, waar mensen bij elkaar komen om goede dingen te horen, om over God te horen, en om hun eigen bijdrage te leveren aan het verhaal, dat altijd doorgaat.

Woorden van ver, vallende sterren,    vonken verleden, hier gezaaid,
Namen voor Hem, dromen, signalen,  diep uit de wereld aangewaaid.
Monden van aarde horen en zien,        onthouden, spreken voort,
Gods vrij en lichtend woord.

Epistellezing 1 Corinthe 13 
De apostel schrijft de gemeente over de gaven, de charismata, van de Heilige Geest. Als we het over een charismatisch mens hebben, zeggen we eigenlijk dat dit iemand is die veel van de Heilige Geest heeft gekregen.
Maar al die dingen zijn verschillend en ze vullen elkaar aan. De een is goed met de handen, de ander met de hersens.. daar is geen hoog en laag in, want de een kan niet zonder de ander. Dan gaat Paulus verder en schrijft:
Wanneer ik spreek in de talen der mensen en der engelen, maar liefde heb ik niet, (dan) ben ik tot een holklinkende gong of een krijsende cymbaal verworden.

En wanneer ik een toekomstopenbaring heb, en ik alle geheimenissen doorzie, en heel de verheven kennis, en wanneer ik heel het geloof heb, zodat ik bergen verplaats, maar liefde heb ik niet, (dan) ben ik niets.

En ook wanneer ik heel mijn bezit als voedsel uit zou delen, en wanneer ik mijn lichaam op het spel zou zetten - opdat ik aanzien verwerven zou -  maar liefde heb ik niet (dan) heb ik er niets aan.

De liefde is grootmoedig,
welwillend is de liefde
ze is niet fanatiek, schept niet op, is niet arrogant....
ze geeft geen aanstoot, ze zoekt zichzelf niet,
ze lokt niet uit,
schrijft het kwaad niet op je rekening.

Ze verheugt zich niet over het onrecht, maar verheugt zich méé in de waarheid.

Alles verdraagt ze geduldig, alles vertrouwt ze, alles hoopt ze, alles verduurt ze.
De liefde valt nooit door de mand.
Als het gaat om profetieën - die zullen hun zin verliezen.
Als het gaat om talen - die zullen ophouden.
Als het gaat om verheven kennis - die zal de zin verliezen...

Want onvolkomen kennen wij, en onvolkomen openbaren wij de toekomst.

Maar wanneer de voleinding komt verliest het onvolkomene zijn zin.
Toen ik heel klein was
            sprak ik als iemand die heel klein is,
            dacht ik als iemand die heel klein is;
nu ik man geworden ben, heb ik een eind gemaakt aan wat je doet als je heel klein bent.

Want nu zien we door middel van een spiegel - onduidelijk...
dan van aangezicht tot aangezicht (oog in oog)
nu ken ik onvolkomen,
dan zal ik werkelijk kennen, zoals ik ook werkelijk gekend word.

Nu dan: er blijft geloof, hoop, liefde - die drie!
Maar de beste daarvan is: de liefde.

Aankondiging van de Evangelielezing Johannes 15: 12-17   (Gem. gaat staan)
allen: 

Evangelielezing Johannes 15: 12-17 

Woorden van Jezus!

12. Dit is wat Ik jullie opdraag: dat jullie elkaar oprecht liefhebben, zoals Ik jullie ook oprecht liefheb.
13. Niemand heeft oprechter liefde dan wanneer iemand zijn leven over heeft voor zijn vrienden.
14. Jullie zijn mijn vrienden wanneer je doet wat Ik jullie opdraag.
15. Ik noem jullie geen dienaren meer, want de dienaar weet niet wat zijn heer doet; maar jullie heb Ik aangesproken als vrienden, Ik heb immers alle dingen die Ik van Mijn Vader gehoord heb aan jullie bekend gemaakt.
16. Niet jullie hebben Mij uitgezocht, maar Ik heb jullie uitgezocht, en Ik heb gemaakt dat jullie gíngen, en vrucht voortbrengen, en dat jullie vrucht duurzaam mag zijn, zodat – wat jullie de Vader ook mogen vragen in Mijn Naam – Hij het jullie geeft.
17. Deze dingen draag Ik jullie op: (op)dat jullie elkaar oprecht liefhebben.

ZALIG DIE HET WOORD VAN GOD HOREN EN ER GEHOOR AAN  GEVEN


Laten we in antwoord op Gods woord het geloof uitspreken van alle mensen die op God vertrouwen.

Wij geloven in God, de Almachtige,
                        Schepper van hemel en aarde.
Vader van mensen,
            Moeder van kinderen, Die ons welzijn zoekt.
Broeder, leraar en vriend, in Jezus mens geworden
            om ons leven te delen en te redden,
om voor ons te sterven op het kruis en op te staan,
om een eind te maken aan alle zinloosheid
            van het bestaan.

Geest en inspirator, bijstand en kracht,
            voor allen die in God geloven willen.

Daarom durven wij geloven in Liefde en Trouw,
in warmte en vergeving, in doop en opstanding,
in heden en toekomst.
Voor onszelf, en voor elkaar.
Amen.

Preek  

GENADE ZIJ U EN VREDE VAN GOD ONZE VADER EN VAN JEZUS CHRISTUS, ONZE HEER,  DOOR DE HEILIGE GEEST.

Lieve Parel en René, lieve mensen, die hier naartoe gekomen bent om die extra dimensie mee te maken, die een kerkelijke inzegening aan een huwelijk geven kan.

Het gaat vandaag, en niemand zal zich daarover verwonderen, over de liefde. Over de liefde van mensen voor elkaar, van mensen voor God en de liefde van God voor de mensen. Dat hoort allemaal bij elkaar.
U hebt daar iets van kunnen horen in de lezingen, maar ik wil eigenlijk beginnen met een verhaal.
Het verhaal van Jan. Het speelt in het zuiden des lands, of misschien wel in een zuidelijk land, dat maakt niet uit, maar in elk geval daar waar de kerk nog de hele dag open is, en je er zo in kunt lopen.
Jan is met pensioen. En sinds die dag gaat hij elke dag even de kerk in, om twaalf uur, je kunt de klok er op gelijk zetten.
Maar hij is er ook weer zó uit.
Met een paar minuten staat hij weer buiten.
De pastoor van het dorp wil daar toch eens meer van weten, en hij zoekt Jan op.
Jan, je komt iedere dag in de kerk, hoor ik. Maar je bent er maar heel erg kort. Vertel eens...
Ach, zegt Jan, U weet: ik ben niet geleerd, ik kan geen lange gebeden opzeggen, zoals U, ik begrijp niets van dat Latijn, dus het enige wat ik kan doen is dit: Ik kom iedere dag op dezelfde tijd de kerk binnen, en dan zeg ik: Dag Heer, hier ben ik! Jan. Een fijne dag!
En dan ga ik weer.
Dat is alles...

U begrijpt dat de pastoor even slikken moest, bij zoveel eenvoudige oprechtheid. Met een brok in de keel zei hij dat Jan vooral zo door moest gaan.

Een paar maanden later ligt Jan in het ziekenhuis in de stad.
Hij heeft verder kind noch kraai, dus er komt ook nooit bezoek.
Maar op de een of andere manier is de sfeer op de ziekenzaal altijd prettig, en de patiënten zeggen allemaal dat het komt door Jan.
Een verpleegster die even tijd over heeft gaat eens bij hem zitten, en zegt: Jan, vertel me eens hoe je dat doet. Je ligt hier maar, en toch ben je het zonnetje in huis.
Ach, zegt Jan... een beetje voorzichtig...
ach, dat komt gewoon door mijn bezoek...
Bezoek?
De verpleegster weet heel goed, net als iedereen, dat de stoel naast Jan z’n bed bij het bezoekuur altijd leeg blijft..
Ja, zegt hij. Om twaalf uur dan komt Hij even op de rand van mijn bed zitten.
Dan zegt Hij: Dag Jan, Ik ben het: Jezus.
Heb maar een fijne dag!
En dan is hij weer weg.
            Maar dat is genoeg, toch? Ik voel me dan de rest van de dag zo rustig en gelukkig, dat ik verder niets nodig heb...

Een mooi verhaal, dat me altijd weer treft door de eenvoud ervan.
En zo gaat God ook met mensen om.
Op een eenvoudige manier, die je raakt in het hart.
En op diezelfde eenvoudige manier mogen wij ons tot God wenden.
Het geheim is: de liefde die zichzelf niet zoekt.
We hebben daarover gelezen in de bekende woorden van 1 Corinthe 13.
De liefde is grootmoedig,
welwillend is de liefde
ze is niet fanatiek, schept niet op, is niet arrogant....
ze geeft geen aanstoot, ze lokt niet uit,
schrijft het kwaad niet op je rekening.
Ze verheugt zich niet over het onrecht, maar verheugt zich méé in de waarheid.
Alles verdraagt ze geduldig, alles vertrouwt ze, alles hoopt ze, alles verduurt ze.
De liefde valt nooit door de mand.
Samengevat: de liefde zoekt zichzelf niet.
Dat betekent dat de ware liefde niet kijkt naar het ik, maar naar het jij.
Liefde wil dat de ander het goed heeft. Is op de naaste gericht.
Op de dierbaarste.
En liefde kan heel wat hebben. Zelfs een boot die scheef ligt.
Maar er moet in de liefde wel waarheid zijn.
Vertrouwen. Betrouwbaarheid. Eerlijkheid.
Niet dat je alles maar altijd recht voor zijn raap zeggen moet, de toon maakt de muziek, maar van je vader, Parel, heb ik wel geleerd, dat je de ander moet behandelen als een volwassen persoon naast je.
Van huis uit kregen wij mee, met de beste bedoelingen, Gima en Marjolein weten dat wel, onaangename dingen te verbergen voor mensen waar je om gaf. Papa liet me zien, dat je die mensen daarmee onmondige kinderen maakt, die niet zelf kunnen beslissen. Zo moet het dus niet!
Vertrouwen in elkaars kracht, vertrouwen in Gods hulp, dat maakt dat de waarheid een werkelijk onderdeel kan zijn van de liefde.
Zoals God waar en betrouwbaar is, zo mogen wij mensen dat zijn.
Op bedrog kun je geen liefde bouwen.
En geen geloof, geen hoop.

Jezus zegt: ik draag jullie op dat jullie elkaar oprecht moeten liefhebben. Zoals Ik jullie ook oprecht liefheb.
Dat is nogal wat.
En Hij zei: Niemand heeft oprechter liefde, dan wanneer iemand zijn of haar leven over heeft voor zijn vrienden.
Hij heeft ons allemaal uitgezocht om Zijn vrienden en vriendinnen te zijn. En vrienden zijn heel belangrijk, dat hebben jullie vandaag en gister wel gemerkt!!!
Daarom wil God vrienden met ons zijn. Iedereen is kostbaar in Zijn ogen.
En daarom mogen we God ook in Jezus’Naam het beste voor elkaar vragen. Zoals we in deze dienst voor René en Parel om het beste vragen: Gods zegen en hulp.
Gods trouw.
Liefde is zo sterk... die sluit alles en iedereen die er niet bij hoort buiten. Zo staat het in het Hooglied.
In het Hebreeuws shir ha shirim, het lied der liederen. Nummer een in de tophonderd.
Een lied over de liefde tussen twee mensen. Een lied van aftasten over en weer, van zeker en onzeker zijn, van beheersing en van zoeken... En daarmee ook een beeld van de liefde tussen God en mensen.
Ook die loopt niet altijd op rolletjes, ook die gaat niet altijd zoals je het verwacht, want God is altijd anders dan wij mensen.
Maar zo sterk als de dood is de liefde. Gods liefde is sterker dan de dood. En Gods liefde is voor alle mensen.
U, jij, iedereen... Parel en René...
Allemaal.
Jullie, René en Parel, staan op een kruispunt in jullie levensreis.
En jullie hebben besloten samen verder te gaan.
Met z’n tweeen. En dankzij een Godswonder straks hopelijk met zijn drieën...
Laat het daar niet bij blijven.
En dan denk ik niet aan het kind, dat komt, maar aan God die jullie reisgezel wil zijn.
Straks, aan het eind van de dienst, spreken we een reiszegen uit. Laat God deel uitmaken van jullie band.
Roep samen iedere dag even: Dag God, hier zijn we! We zijn blij met U en met elkaar.
Zoiets.
Dat geeft kracht in moeilijke tijden.
Ook als je het allemaal niet meer ziet zitten.
Vaak zeg je pas achteraf: ik heb het niet gezien, maar toen moet Hij toch even op mijn bed gezeten hebben. Hij, die Zijn leven over had voor zijn vrienden. Omdat Hij ons zo lief heeft.
Moge die liefde jullie leven doorlichten.
Moge die liefde jullie een voorbeeld zijn, en houvast geven,
ook als het stormt. Als de boot van je leven los dreigt te slaan. Of overhelt. Dan is er altijd Iemand die aan stuurboord (of bakboord) wil gaan staan om het evenwicht te herstellen.
En moge die liefde jullie vreugde zijn, in alle goede dagen van het leven. In alle ontmoetingen met andere mensen, allemaal geliefde mensen. Allemaal vrienden.
Moge het zo voor jullie zijn en blijven.
Amen.

Laten we een lied van vertrouwen zingen: Wat de toekomst brengen moge: Gods hand laat mij niet los. Een lied met betekenis voor wie door donkere dalen gegaan zijn, en hebben gemerkt, dat ook daar God er was. Dan kun je ook verder. Dan heb je toekomst.

Het lied staat ook in het Nieuw Liedboek 913 maar daar hadden we het niet uit gehaald, het is een klassieke tekst van Jacqueline van der Waals. 
Wat de toekomst brengen moge, mij geleidt des Heren hand...
Moedig sla ik dus de ogen naar het onbekende land. 
Leer mij volgen zonder vragen; Vader, wat Gij doet is goed!
Leer mij slechts het heden dragen met een rustig, kalme moed!  

Heer, ik wil uw liefde loven,  al begrijpt mijn ziel U niet.
Zalig hij, die durft geloven,     ook wanneer het oog niet ziet.
Schijnen mij uw wegen duister,   zie, ik vraag U niet: waarom?
Eenmaal zie ik al uw luister,   als ik in uw hemel kom !

Laat mij niet mijn lot beslissen:          zo ik mocht, ik durfde niet.
Ach, hoe zou ik mij vergissen, als Gij mij de keuze liet !
Wil mij als een kind behand’len,         dat alleen de weg niet vindt:
neem mijn hand in uwe handen            en geleid mij als een kind.
Waar de weg mij brengen moge,  aan des Vaders trouwe hand,
loop ik met gesloten ogen        naar het onbekende land.

Huwelijksinzegening 

Wij gaan nu over tot de huwelijksinzegening van René Leonardus Maria Poortman en Margarita Suzette Voerman, voor ons: Parel, want Margarita, Perzisch voor dochter van de zee, betekent eigenlijk: Parel!

Trouwen, dat doe je niet zomaar.
Je gaat een verbond aan met elkaar, voor het leven.
Dat betekent dat de ander op je kan rekenen, ook als je daar zelf niet voor in de stemming bent, dat je er voor elkaar bent, ook wanneer de relatie op dat moment niet gezellig of leuk is.
Dat gaat vaak uit boven wat we denken aan te kunnen, maar jullie trouwen in de kerk, omdat je ook God er bij wilt betrekken, zodat Hij jullie kracht en moed kan geven, maar ook vreugde en plezier in elkaar.
Jullie geloven in jullie liefde, vertrouwen dat die een basis zal zijn waarop jullie verder kunnen bouwen. En dat willen jullie ook.
Mag ik jullie vragen te gaan staan, elkaar de rechterhand te geven, en zo dat allen die hier aanwezig zijn het kunnen horen, je belofte van trouw aan elkaar te doen.
Parel, wil jij René aanvaarden als je man, en beloof je hem trouw te blijven in goede en kwade dagen, in armoede en rijkdom, in ziekte en gezondheid? Wil je hem liefhebben, met een liefde die zichzelf niet zoekt, alle dagen van je leven, en wil je je daar voor inzetten?
Parel: Ja, dat wil ik, en ik beloof mijn best te doen het te volbrengen.

René, wil jij Parel aanvaarden als je vrouw, en beloof je haar trouw te blijven in goede en kwade dagen, in armoede en rijkdom, in ziekte en gezondheid? Wil je haar liefhebben, met een liefde die zichzelf niet zoekt, alle dagen van je leven, en wil je je daar voor inzetten?
René: Ja, dat wil ik, en ik beloof mijn best te doen het te volbrengen.

Willen jullie beloven dat jullie de kinderen die God jullie geeft een goede opvoeding zullen geven, opdat zij vrije mensen worden, die hun verantwoordelijkheid in deze wereld kunnen dragen?

René en Parel: Dat beloven wij.
Bevestig je woord met het teken van jullie trouw.
 
Als dienaren  van Jezus Christus bevestigen wij jullie huwelijk in de Naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest.

Kniel neer en ontvang de zegen

Inzegening
De vrede Gods die alle verstand te boven gaat moge jullie hart en jullie verstand bewaren.
De Geest van God, de Geest van Liefde, die Jezus bezielde, gaat met jullie mee in deze verbintenis, en belooft Haar steun en hulp in goede en kwade dagen.
De kracht van God rust op jullie en sterkt jullie voor het leven dat voor je ligt.
Amen.

Sta nu op en ontvang als teken en zegel van Gods liefde deze huwelijkskaars.

Laten we het bruidspaar staande toezingen.

Zoals van meet af aan een mens geen antwoord vindt,
als die niet door een mens ten diepste wordt bemind,
zo zult gij nu voortaan in liefde en in leed
elkanders antwoord zijn, één lichaam en één geest.

Zoals ten einde toe de mensen twee aan twee
hun lange wegen gaan, en God gaat met hen mee,
zo zal Hij met u zijn in leven en in dood.
Hij wordt uw brood en wijn – en dit geheim is groot.

Overhandigen van een bijbel!
Iemand van de kerkeraad

Voorbeden, alle deelnemers komen achter de tafel
Gima: Lieve God, wij danken U voor deze mooie dag.
Wij danken U voor het wonder van de liefde, die zo sterk is als de dood, ja, sterker. En die zichzelf niet zoekt, maar juist het belang van de ander.  Wij danken U, dat U van mensen houdt.
Van ons allemaal, zoals we hier zitten.
En we denken aan de mensen die hier niet zijn.
Omdat ze niet meer in ons midden zijn, of liever: omdat wij ze niet meer kunnen horen en zien.
Maar waar U bent, daar zijn ook zij, en daarom zijn ze hier toch: de mensen van vroeger. René’s vader, Oma Hesse, de grootouders... alle mensen die ons hebben gemaakt tot wie we zijn.
En daar danken we U voor.
We bidden U voor de mensen die hier niet konden komen.
Omdat ze verplichtingen hadden ergens anders, omdat ze ziek zijn, of geen geld hadden voor de reis, U weet hoe het zit...
Voor hen allen vragen we om Uw zegen en liefde.
Zo bidden wij:

Betty: Lieve God, wij danken U voor René en Parel. Twee mooie mensen. Ieder met hun eigen verleden, ieder met hun eigen kracht, hun eigen zwakheid, twee mensen, die samen verder willen gaan. Neem ze bij de hand, en wil er altijd voor hen zijn, wanneer ze om U roepen.
Jezus hield er van om de zee op te gaan.
Wilt U bij hen zijn, op het water en op het land”?
Zo bidden wij:

Marjolein: Lieve God, wij danken U voor de vrijheid waarin wij leven.
Voor de rijkdom van ons land, voor de rust en de vrede.
En wij bidden U voor alle mensen die geen eigen huis en haard hebben, die geen vrede en veiligheid kennen, voor allen die ziek zijn, zwak, alleen.
Wil bij hen zijn, alle dagen van hun leven. Zo dat ze het voelen.
Zo bidden wij:

Lieve God, wij danken U dat we hier met zovelen zijn.
Familie en vrienden. De gemeente van de Pieterskerk.
U wilt ons allemaal zien als Uw vrienden, Uw vriendinnen.
Dank U wel.
Help ons, om U te groeten, aan U te denken,
en help ons om andere mensen ook te zien als mensen van wie U houdt. Mensen, net als wij, Uw vrienden, Uw vriendinnen.

Wij bidden U voor de predikant van deze gemeente, ds. Geneviève Massé, die ook zo graag hier was geweest. Geef haar een voorspoedig herstel. Dat bidden wij voor haar en alle andere zieken...
Zo bidden wij:



Met Uw lieve Zoon Jezus, die het ons heeft voorgedaan willen we nu samen zeggen en zingen:
Onze Vader, die in de hemel zijt,
Uw Naam worde geheiligd
Uw Rijk kome
Uw wil geschiede, op aarde zoals in de hemel.
Geef ons heden ons dagelijks brood
En vergeef ons onze schulden,
Zoals wij aan anderen hun schuld vergeven
En leid ons niet in verzoeking
Maar verlos ons van het kwade

ons slotlied zingen wij staande. Gij geeft het Uw beminden in de slaap, Gij zaait Uw Naam in onze diepste dromen.... = Gezang 487:3

Gij geeft het uw beminden in de slaap,
Gij zaait uw Naam in onze diepste dromen.
Gij hebt onszelf ontvankelijk gemaakt,
zoals de regen neerdaalt in de bomen,
zoals de wind, wie weet waarheen hij gaat,
zo zult Gij uw beminden overkomen.

Zegen
De heer is voor U, om U de juiste weg te wijzen.
De heer is achter U om U in de armen te sluiten en om U te beschermen tegen gevaar.
De heer IS onder U om U op te vangen wanneer U dreigt te vallen.
De Heer is in U, om U te troosten ALS U verdriet hebt.
Hij omgeeft U als een beschermende muur, wanneer anderen over U HEEN vallen.
De Heer is boven U om U te zegenen
In de Naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest.
Amen.


Hierna luisterden we zittend naar de muziek.